Góry Cairngorm w czerwcu

Korzystając z czterech dni wolnego z okazji Jubileuszu 60-ciolecia rządów królowej Elżbiety II „Owca w deszczu” wybrała się w celach turystyczno-poznawczych w Góry Cairngorm, które znajdują się kilkadziesiąt kilometrów na północ od Perth, w największym Parku Narodowym w Wielkiej Brytanii, Cairngorm National Park. 

Cairngorms

Cairngorms, z lekka pokryte łatkami śniegu

Cairn Lochan

Góry Cairngorm zaliczają się do Grampianów Wysokich i są najrozleglejszym pasmem górskim w kraju.

Nie są wcale wybitnie wysokie - najwyższe szczyty Cairngorms mają ok. 1200-1300 metrów. Szczyty te jednak i okolice bywają posypane śniegiem nawet w czerwcu. 

w oddali Loch Morlich

wędrówka w kierunku Ben Macdui

przez śniegi czerwcowe do celu

Najlepiej znaną miejscowością w Górach Cairngorm jest niezbyt urodziwa miejscowość Aviemore, będąca mekką narciarzy w sezonie zimowym. Latem jest tam spokojniej, chociaż góry przyciągają również miłośników wędrówek górskich, rowerów górskich, kajaków i biwakowania nad jeziorami.

Loch Morlich

Amatorzy wycieczek górskich mogą się powspinać na szczyty, których nazwy brzmią jakby żywcem wyciągnięte z "Władcy Pierścieni". W kolejności od najwyższego: 
 Ben Macdhui (1309m) – drugi co do wielkości szczyt w Wielkiej Brytanii (po Ben Nevis)

Ponadto: 
Braeriach (1296m) – trzeci co do wielkości szczyt w Wielkiej Brytanii 

Cairn Toul (1293m) Można na niego wejść przez Devil's Point, którego oryginalna gaelicka nazwa brzmi Bod an Deamhain i oznacza „Penis Demona”. Nazwa ta została zmieniona, jak wieść niesie, na bardziej cenzuralną podczas wizyty królowej Wiktorii 
 Sgor an Lochain Uaine (1258m). Tej nazwy nawet nie próbuję wymawiać i wątpię, czy oprócz autochtonów ktoś inny potrafi.

I najbardziej znany, od którego pasmo wzięło swoją nazwę: 
Cairn Gorm (1245 m), na który można wejść szlakiem rozpoczynającym się przy ośrodku narciarskim "Cairngorm ski resort". Mniej sprawni (lub bardziej leniwi) mogą wjechać na szczyt kolejka linową na szynach.

Northern Corries

Northern Corries, w oddali Loch Morlich

Cairngorms...

Cairngorms

    

      Wszystkie wyżej wymienione szczyty należą do grupy zwanej Munro. Otóż żeby zostać zakwalifikowanym do Tablic Munro (Munros Tables, tabele sporządzone przez Sir Hugh Munro w 1891 roku) szczyt (w Szkocji!) musi mieć powyżej 3000 stóp (czyli 914.4 m) i nie może należeć do pojedynczej góry. Szczytów Munro jest kilkaset i znane są ze zmiennych warunków pogodowych, będących przyczyną śmiertelnych wypadków wpinających się na nie wędrowców. Istnieje specjalne wyrażenie określające wspinanie się na Munros: bagging the Munros. Kolekcjonowanie szczytów Munro jest całkiem popularną rozrywką wśród miłośników łażenia po górach w Szkocji.

w oddali Cairn Lochan

Cairngorms to nie tylko wspinaczka wysokogórska, na spacery albo rowery można wybrać się wzdłuż jezior, których w okolicy znajduje się wiele, podobnie zresztą jak i lasów (uwaga na komaropodobne midges!). Przykłady jezior? Proszę: Loch an Eilein, Loch Morlich (obydwa znajdują się zaledwie kilka mil od Aviemore), czy też Loch Muick. 

Loch an Eilein

Na terenach lesistych dość obficie występują jelenie i sarny. Jelenie (zwane dla zmyłki bykami) bywają agresywne w przypadającej na jesień porze godowej i najlepiej im wtedy nie wchodzić w drogę, o czym zresztą nie omieszkają informować znaki.

Inną miejscowością w Górach Cairngorm, bardziej urokliwą i mniej komercyjną niż Aviemore jest Newtonmore, w której znajduje się Muzeum Ludu Highlandów (Highland Folk Museum) (http://www.highlandfolk.com/). 

Highland Folk Museum, chata niegdysiejszych mieszkańców highlandów

Na znajdującym się pod gołym niebem na rozległym terenie wybudowano (a częściowo nawet przeniesiono) i wyposażono je w oryginalne sprzęty z epoki budynki dawnych wiosek w highlandach: chatki, szkołę, kościół, dworzec, pocztę, sklepy, warsztaty, ogródki, domki pasterskie, zabudowania rolnicze i pasterskie itd.

wnętrze chaty w Highland Folk Museum